30 sep 2013

Twicht

Hy is der wer, de twichtwedstriid fan de Moanne fan it Fryske Boek. Ik fyn it machtich moai om in twicht te skriuwen en te besykjen om mei in bytsje wurden dochs gefoel oer te bringen. Wat my opfalt op twitter dat ast sikest nei #twicht dat dan net alles foarby komt wat al langer lyn der op setten is. 

Wa't gjin twitterakkount hat kin myn twichten fan dit jier hjir ek lêze:


Langstme nei dy sil altyd bliuwe - nei wat wie en net mear is - ‘t libben is net mear itselde - wit dat ik dy altyd mis #twicht

fuotprinten ferskine yn it sân, de waarme sinne strielt har fel, har jurk waait dêr’t de wyn ‘m blaast en de tiid glidet by har del #twicht

yn it ûngrypbere inerlik leit de siele kwetsber bleat skuort it roppend hert de bast fan de beam yn de fuorgen fan it libben #twicht

ûneinich fier de fiskersboaten - oer ‘t wide wetter fan de see - in stoarm by Boarkum en ’t wie dien - hja kamen nea werom te stee #twicht


4 sep 2013

Ierdewurk

Yn myn blog fan 3 april stiet it gedicht Lokkich. Dat gedicht is eins in frije oersetting fan in Nederlânsk gedicht wat ik earne sjoen hie yn in tiidskrift. Hjir ûnder pleats ik it gedicht wat ik skreaun ha nei oanlieding fan dat selde fers.


Ierdewurk

Yn myn heitelân meitsje
griene greiden
en swartbûnte kij
it trekpaad lâns de feart
de sinne skinend op swarte klaaigrûn
keakeljende hinnen by de buorlju
in keatsbal kletsend yn 'e want
it folksliet songen foar de finale
ierdbaaien fan eigen grûn
op in farsk stikje bôle
sjoen troch de glêzen fan myn Markus T
my lokkich!