11 dec 2017

Greidehert

Thús

Hjir fiel ik my thús
krekt as in fûgel
yn de tekken fan greiden
de loften ûneinich fier
de mûne draait syn rûntsjes
as de wyn oanhellet
en de sinne sakket
op in moaie simmerdei

En as wolken grien reitsje
is fierte tichteby
tsjerkeklokken liede
as wy ôfskie nimme
de toer in beaken foar
wa’t it paad net fine kin
hjir is altyd immen
dy’t it dy wize wol

Wy reitsje mekoar net kwyt
op it trekpaad sjogge we
de wjerskyn fan de oar
yn it glinsterjende wetter

Mei in stap fansiden
meitsje we romte foar
minsken dy’t hurder kinne
begroetsje in nije dei

Grinzen kinne ferlein wurde
mar it klopjen fan dit hert
ús greidehert
hâldt net op

dat is der
dat bliuwt der
en sil der altyd wêze

Pieteke de Boer

Dit gedicht ha ik skreaun nei oanlieding fan de weryndieling fan Littenseradiel. En it moaie kado fan de gemeente foar de ynwenners: de foarstelling Greidehert